Ek glo die mensdom het meer
onderliggende probleme as wat ons werklik weet. So gym ek gisteraand en bekyk almal om my,
swoeg en sweet, net om op die ou end van die dag tog maer te wees, tog net iets
vir iemand te wees, wat ek/jy dalk (on)bewustelik doen. En dit kom op die volgende vraag neer, hoe ver
is te ver, waar trek jy die lyn en is dit werklik nodig?
Terug by die gym, oefen ‘n jong
vrou (as ek haar nou ken of nie, is nie nou hier te sprake nie) met groot
borste. Borste wat nie haar eie meer is nie, wat fake/plastiek en op ‘n
gereelde basis moet verander. Nou weet ek weer een of ander iemand gaan skree,
wtf/nee/is jy jaloers?
Sy is net een van die met onderliggende
probleme, nes die vrou wat ‘n liggaamsbouer is, bruiner as bruin
verbruin/getan/gespray can, met die witste blondste hare. Regtig, is dit hoe
dinge moet wees? Is dit waarna ons almal moet streef? Om ons liggame tot op die “lelikste’’ vlak te
druk om tog net ‘’mooi’’ vir ander te wees? Ek persoonlik sien geen skoonheid
in daai vrou nie, ja sy is maer, maar
die velkleur (nie rassisme nie) en haarkleur it does not match at all. So ook
die vrou met die groot borste, dis heeltemal uit porporsie uit, maar die is
gedoen as speelmiddel/trophy vir haar man #jaekkenhaar!
Dit bring my terug by die vraag,
hoe ver is te ver? So onthou ek die sielkundige term: (Verskoon die Ingels, is
lui vandag…hey eks immers eerlik) Body Dysmorphic Disorder. Nou kyk daar
loop vele rondom ons met dié, persone wat hulself so afkraak, hul voorkoms sien
as brommerbollie. Dit raak so erg, hul spandeer ure voor die spieeël, oefen
sonder om te eet (duh dis net dom, geen voeding vir spiere). Hul leef in
negatiewe gedagtes (nie oor ander) maar oor hul voorkoms, ek is te maer, ek het te min spiere, my tiete (borste skies tante)
is te klein, boude te vet, pizza face en die lys gaan aan (ja jy ken hulle…).
Die gevolg is as dinge nie so spoedig of reg verloop volgens hul
verwysingsraamwerk nie…plastiese snykundige pappie. En sodra jy eers begin, hou
jy nie op (RIP Michael). Jy kan
stry/skree/vloek en skel, hul gaan meer kort as liefde. (Been there done that…
lost the battle, ended up single #thetruth)
Voorkoms speel die afgelope paar
jaar ‘n groot rol in die samelewing en ons gaan dit nie kan ontsnap nie. Die
Mounster beveel aan dat elkeen van ons, moet begin by onsself. Maak vrede wat
jy nie kan verander, begin wat jy wel kan verander. Ek kan werk aan my gewig,
nie aan my bobene, so take me as I am or leave. Daai attitude is wat die
persoon moet sien wie jou as belangrik beskou of belangstelling toon, eintlik
moet jy jouself liewer hê as ander en as jy dit kan regkry… Het jy jou naaste
lief. Begin vandag, maak lysies wat jy
graag wil verander (verkieslik dinge wat jy kan doen sonder enige chirugie) en
dinge wat jy nie kan nie. Staan op vandag, nie môre nie, vra hulp as jy hulp
nodig het. Jy is hier, voel dit, leef dit!
